تأثیر افزودن منابع مختلف اسیدهای چرب بر فراسنجه‌های تخمیر و جمعیت میکروبی شکمبه در شرایط برون‌تنی

هدف از انجام این آزمایش بررسی تأثیر افزودن الگوهای مختلف اسیدهای چرب بر گوارش‌پذیری شکمبه‌ای مواد مغذی، برخی فراسنجه­های شکمبه­ای و جمعیت میکروبی شکمبه بر پایۀ استفاده از روش­های مولکولی در شرایط برون­تنی بود. به این منظور، روغن­های مختلف به‌عنوان منابع اولئیک، لینولئیک، لینولنیک، دکوزاهگزانوئیک و ایکوزاپنتانوئیک استفاده شد. برای تأمین اسید پالمتیک از یک مکمل تجاری (برگافت تی-300) حاوی درصد بالایی از اسید پالمتیک به‌صورت گلیسریدی استفاده شد. نتایج این بررسی نشان‌دهندۀ کاهش ضریب‌های گوارش‌پذیری و کاهش جمعیت شکمبه‌ای باکتری‌های سلولولایتیک، قارچ‌های بی‌هوازی و پروتوزوآ درنتیجۀ افزودن منابع اسیدهای چرب غیراشباع بود (05/0˂P). روغن ماهی هم‌زمان با کاهش باکتری‌های سلولولایتیک سبب افزایش جمعیت باکتری‌های پروتئولتیک و آمیلولتیک شد (05/0˂P). روغن نخل (پالم) باوجود کاهش برخی از باکتری‌های سلولولایتیک تأثیری بر ضریب‌های گوارش‌پذیری دیوارۀ یاخته‌ای، مقدار و الگوی اسیدهای چرب فرار تولیدی نداشت (05/0P>). همۀ منابع روغنی مورداستفاده به‌استثنای روغن نخل سبب کاهش معنی­دار متانوژن­ها نسبت به گروه شاهد شدند، درحالی‌که افزودن روغن نخل، سبب افزایش متانوژن­ها شد (05/0˂P). منابع اسیدهای چرب غیراشباع ازجمله روغن ماهی سبب کاهش جمعیت باکتری‌های مسئول در مراحل مختلف هیدروژنه کردن زیستی (بیوهیدروژناسیون) شدند (05/0˂P). افزودن منابع مختلف اسیدهای چرب غیراشباع سبب کاهش غلظت کل اسیدهای چرب فرار و اسید استیک شد. بیشترین میزان کاهش در غلظت اسیدهای چرب غیراشباع نسبت به گروه شاهد مربوط به روغن ماهی بود (9/103 در برابر0/74 میلی­مول در لیتر به ترتیب برای گروه شاهد و روغن ماهی).